*زندگی نامه شهید قربانعلي ميلادی گرجي*
نام پدر: علي اكبر
دسته دسته اهالي «گرجي محله» بهشهر، خود را به گلزار شهدا ميرساندند. داخل آرامگاه پر از جمعيت است. وقتي پيكر «قربانعلي» را در قبر ميگذارند، صداي گريه از هر طرف به آسمان ميرود. عطر شهادتش،جان تازهاي در رگهاي روستائيان جاری میکند.
قربانعلی در دهم فروردين 1340 در گرجیمحله از توابع «قرهطغان» متولد شد. پدرش «علي اكبر» كشاورز بود و مادرش«سكينه»، خانه دار.آنها هفت فرزند داشتند كه قربانعلي فرزند اولشان بود.
قربانعلی با پشت سرگذاشتن دوران ابتدائي و راهنمايي،پایه اول متوسطه را در مدرسه«دكتر هشترودي» بهشهر گذراند. سپس برای ادامه تحصیل در رشته اقتصاد،به دبیرستان «دكتر علي شريعتي»راه یافت.
در بیان خلقوخوی وی، باید گفت: که نسبت به والدین، مؤدب و مهربان بود. با دیگران نیز، با گشادهروئی وصداقت در گفتار برخورد میکرد.
با شروع انقلاب، او نیز با حضور در راهپيمائيها و جلسات سیاسی، به جمع انقلابیون پیوست.
با تشکیل بسیج نیز، فعیالتهایش را در زمینه فرهنگی ادامه داد.
روحيه دشمن ستيزي و ايستادگي در مقابل باطل، در وجودش موج ميزد. از اینرو، با شروع جنگ، فصل تازه اي از زندگي اش رقم خورد.
در 15 تیر 1359 به عضویت سپاه درآمد و در کسوت پاسبخش در واحد اطلاعات ـ عملیات سپاه بهشهر مشغول به خدمت شد.
در بهمن 1359، برای دفاع از وطن،به سرپلذهاب عزیمت کرد، که در همین منطقه آسیب دید. به گفته همرزمش «نوروزعلی سعادتی»، «ما در بهمن 1359 همراه چند تن از دوستان، جهت تک ایذائی، راهی سرپلذهاب شدیم. نیمههای شب راه افتادیم و قبل از طلوع آفتاب، بهخاطر عدم شناسائی و غافلگیری، به محل اصلی خود برگشتیم. ناگهان دیدیم که یک نفر از سمت جبهه دشمن در حال آمدن به سوی ماست. بعد از نزدیک شدن، متوجه شدیم که قربانعلی به دلیل ادای نماز شب و قرائت قرآن، از برگشت بچهها بیاطلاع بود.»
کلام مادر نیز در این باره خواندنی است: «هیچوقت نماز جماعت را ترک نمیکرد. حتی برای حضور در جمع نمازگزاران، نزد آیتالله ایازی در رستمکلا میرفت. در خانه هم به اتفاق پدر و خواهران و برادرانش، نماز جماعت بر پا میکرد.»
قربانعلی در 15 آبان 1360 به عنوان مسئول قله راهی مریوان شد. چهار ماه بعد نیز با همین سمت، در محور چناره حضور یافت.
در سال 1362 در کسوت مسئول گروه رزمی، مجدد به مناطق نبرد عزیمت کرد.
و در نهایت، قربانعلی در اول آبان 1362، طی عمليات والفجر 4 در مریوان، به نداي حق لبيك گفت. پيكر پاكش نیز يك هفته بعد، در گلزار شهداي «تكيه امام خمینی» زادگاهش به خاک سپرده شد.