اخلاقیات شهید از زبان نزدیکان

اشتباهات روزانه خود را در دفتری یادداشت می کرد. بعضی از کارها را که ما انجام می دادیم او انجام نمی داد و می گفت: " اینها مکروه است."

مقید بود نماز صبح را در حرم حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) بخواند و شبهای دوشنبه و چهارشنبه به مسجد جمکران برود. ساده زیستی در همه زندگی اش مشهود بود. بسیار به والدینش احترام می گذاشت و رعایت حق الناس می کرد، در وصیت نامه اش نوشت که مقداری پول به فلانی بدهکارم، آن را پرداخت کنید.

روحیه انقلابی

با این که سن او کم بود ولی در تظاهرات و صحنه های انقلاب به همراه دوستانش حاضر می شد و دریکی از همین صحنه ها یکی از دوستانش در کنارش به شهادت رسیده بود.

از آنجا شهادت در نزد او معنایی والا پیدا می کند و به قول نزدیکانش در دعاها با صدای بلند گریه می کرد و از خداوند متعال طلب شهادت می نمود.

شهید فتاحی در ایام طلبگی برای اطاعت از فرامین امام خمینی (ره) شش بار در مناطق جنگی حاضر شد که  یکبار نیز در پاسگاه زید از ناحیه پا و پهلوی راست مورد اصابت تیر قرار گرفت و مجروح شد.

استجابت دعا

عاقبت این روحانی والامقام در اواخر سال 1364 شمسی در منطقه فاو در حالی که در سمت بیسیمچی خدمت می کرد به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

پیکر پاک او متاسفانه به اشتباه به روستای سرخنکلاته گرگان منتقل و در همان جا به خاک سپرده شد.

خانواده اش می گویند: " او می دانست شهید می شود. آخرین باری که می خواست به جبهه برود، 12 عدد عکس از خود تهیه کرد و آنها را به عنوان یادگاری به فامیل ها و آشنایان تقدیم کرد و به همه اطمینان داد که این بار شهد شیرین شهادت را خواهد نوشید.