خواهرشهید - سکینه - می گوید: آخرین باری که به مرخصی آمد به رستم کلا محل اقامت ام آمد. شوهرم در جبهه بود و ایشان برای دیدنم به منزل ما آمد و به همراه خود مقداری خوار و بار آورده. گفت: خواهرم! هر وقت به خانه ی ما می آیی چراغ خانه پر نورتر می شود و ادامه داد و گفت: خوب مرا نگاه کن می خواهم به ادامه ی خدمت سربازی بروم این آخرین نگاه خواهد بود چون یقین دارم بر نمی گردم. بعد از سال ها هر وقت به آخرین جمله اش فکر می کنم این پرسش تمام ذهنم را به خود مشغول می کند که آیا این یک الهام بود؟