برادرش «محمد»:

«بارها از مسوولين سپاه درخواست كرده بود كه به جبهه برود، امّا مانع از رفتن­اش مي­شدند. به گفته آقاي هاشم­پور، فرمانده وقت سپاه قائم­شهر: يك روز غلام­علي لباس سپاه را از تنش درآورد و به دفتر كارم آمد. بعد با چشماني اشكبار گفت: حالا كه من لياقت ندارم در جبهه خدمت كنم، ديگر به اين لباس نياز ندارم. مي­خواهم استعفا دهم تا به عنوان بسيجي به جبهه بروم. فرمانده مي­گفت: به اين همه عشق و ايمان او حسرت خوردم و به او اجازه دادم كه براي اعزام آماده شود. چند روز بعد با اولين گروه اعزامي سال 1362 به كردستان رفت.»