همسرش می‌گوید: «من چهارده ساله بودم و او 21 سال داشت. از شوهرم خواستم به جاي مراسم عروسي، مرا به زيارت امام رضاعلیه السلام ببرد. ما اين­گونه زندگي خود را آغاز كرديم. بسيار ساده‌زيست بود و علاقه­اي به ماديات نداشت. مهربان­تر از او در زندگي­ ام نديدم.»

خواهرش در ادامه اذعان می‌دارد: «وقتی دوستانش به شهادت می‌رسیدند، او تا مدتی در غم و اندوه به سر می برد. می‌گفت: خوش به سعادت‌شان! لیاقت‌شان بود. اما مگر من چه چیزی از آن‌ها کم داشتم که شهید نشدم؟! بعد سعی می‌کرد معایب خود را جستجو و رفع کند، تا به این درجه برسد.»