«مليحه رَضي» در باب همسر شهيدش نيز شنيدني است:

«تا زماني كه به لحاظ جسمي سالم بود، در خريد خانه و نگهداري بچه­ ها كمكم مي­كرد. آدم منضبطي بود. به بچه­ ها مي­گفت: اگر خوب نگاه كنيد، خداوند به همهچيز نظم داده است. پس ما هم بايد در خانه، انضباط داشته باشيم، در غير اين صورت هرج ­ومرج مي­شود. علاوه بر آن از آن­ها مي­خواست كه درس بخوانند و سعي كنند كه علم­شان با تقوا پيشرفت كند.»

وي در ادامه، بُعد ديگري از شخصيت اين انسان نيك­ سيرت را مرور مي­كند:‌

«هميشه سعي مي­كرد هم مشكلات خودش را رفع كند، هم گرفتاري­هاي ديگران را. گاهي كه برخي از همسايگان و آشنايان به خانه­ مان مي­آمدند و چيزي نياز داشتند، كمك­شان مي­كرد. حتّي براي بعضي­ها يخچال مي­خريد و به خانه­ شان مي­برد.»