در توصیف شخصیت بی نظیر او، مادرش با بیان مطالب و موارد از دورۀ حیاتش می گوید:

«محمدباقر در زمان کودکی اش، به همراه پدر، به قصد برپایی نماز و شرکت در عزاداری امام حسین (ع) راهی مساجد می شد. از این رو اکثر نمازهایش را در اول وقت می خواند. تمام سعی و تلاش خود را می کرد که از گناهان دوری کند به خواندن نماز جماعت و نماز عبادی سیاسی جمعه اهمیت می داد. وی با اعتقاد والا و راسخش به اهل بیت توسل می جست. در خواندن قرآن، بسیار عالی و مورد پسند بنده بود.  احترام و ارزش والدین را، چه خوب می فهمید، چرا که با کارهای خوبش خصوصاً کمک به ما، نشان می داد که والدین چقدر ارزش و احترام دارند از جمله کارهایی که برای رضایت مندی ما انجام می داد. این بود که به هنگامیکه پدرش به مزارع کشاورزی می رفت، او همراهش به راه می افتاد حتی با سن کمی که داشت مزارع را سم پاشی می کرد تا مبادا عوارض سموم برای او مشکلی بوجود آورد. او عاشق امام خمینی بود از این رو برای جلب رضایت او، به انجام کارهایی چون عضویت در بسیج و شرکت در مراسم های مساجدی می پرداخت. علاوه بر این وی فرمانده پایگاه بود و تمامی کارهای بسیج را به عهده داشت چرا که پایگاه را خود بنیان گذاری کرد. او به کمک دوستان برای تکمیل پایگاه زحمات زیادی را متحمل شد و به نتیجه رسید.»