*زندگی نامه شهید عليمحمد نقدی گنجي*
نام پدر: رجبعلي
در 10 شهریور 1348، خداوند به «رجبعلي و عالیه» پسري هديه كرد كه بعدها يكي از هزاران سرباز برخاسته از گهواره، براي به مقصد رساندن نهضت امام خميني شد.
پدر نام «عليمحمد» را برايش در شناسنامه ثبت کرد.
علی‌محمد با مراقبتهاي مادرش كه ارادت به اهل بيت(ع) داشت، بالنده شد و به سنّ فراگيري درس رسيد. از این‌رو، دوره ابتدائی‌اش در دبستان زادگاهش «پايين‌گنجافروز» بابل گذشت. سپس، تحصیلاتش را تا پایان مقطع متوسطه، در مدرسه «شهيد اسماعيلنژاد» فعلی بابل ادامه داد.
در بحبوحه انقلاب، نه بهار از زندگياش ميگذشت.
با پيروزي انقلاب، او يكي از فعالان پايگاه مقاومت و بسيج محله شد.
به گفته مادر، «قبل از تولدش، مراقب غذايي كه ميخوردم، بودم. قبل از سنّ مدرسه، قرآن آموخت و از همان خردسالی، به همراه من به مسجد می‌آمد.»
عليمحمد به دلیل تربیت و توجه والدین، در ادای واجبات و مستحبات می‌کوشید و از انجام محرمات دوری می‌کرد. علاوه بر آن، با الگوپذیری از سیره اهل بیت(ع)، سعی در کسب کمال معنوی و انسانی داشت.
در بیان خلق‌وخوی وی باید گفت که در ادب و تواضع نسبت به پدر و مادر، زبانزد بود و در همه حال مطیع اوامرشان. با دیگران نیز در نهایت گشاده‌رویی و ملاطفت رفتار می‌کرد و نزدشان از محبوبیتی وافر برخوردار بود.
عليمحمد با حضور مداوم در پايگاههاي مقاومت بسيج و همكاري با نيروهاي انقلابي و پيرو خط امام، و در مواجهه و مقابله با گروههاي ضد انقلاب، بيقرار رفتن به جبهه و همراهي با رزمندگان بود. از این‌رو، پس از گذراندن دوران آموزشي در پادگان منجيل، در سال 62 در کسوت تک‌تیرانداز راهی جبهه مریوان شد.
سال 1363 به عنوان جانشین دسته در گردان امام علی به مناطق نبرد عزیمت کرد.
او در مهر 63 نیز در جامه تخریب‌چی، در میدان عملیاتی حضور پیدا کرد.
در 13 مرداد 1366، هم‌زمان با عضویت در سپاه، در سمت مسئول دسته گردان مسلم رهسپار جبهه شد.
در خرداد 1367 ضمن حضور در شلمچه، آسیب دید.
و در نهایت، علی‌محمد در 4 تیر 1367 در جزیره مجنون به فیض عظیم شهادت نائل آمد. اگرچه پیکر پاکش، در سال 1377 طی تشییعی باشکوه در گلزار شهدای زادگاهش به خاک آرمید.