شهید ذات الله نصیری در سال 1343 در روستای نصیر آباد «مجاور روستای موزی باغ، ما بین روستاهای پنبه چوله و سوته ـ در بخش رودپی از توابع شهرستان ساری» دیده به جهان گشود. پدرش حسن قلی تیلکی و مادرش زهرا کاظمی تیلکی بودند. شهید در کانون گرم خانواده و محیطی روستایی و صمیمی پرورش یافت. از آن جایی که از سایر برادران خود کوچک تر بود مورد محبت بیش تری از جانب خانواده قرار می گرفت. بسیار خوش بیان و در عین حال خوش رفتار بود. تحصیلات ابتدایی را در آن جا به پایان رساند و به علت مشکلات معیشتی خانواده، بخشی از روز را به کارهای کشاورزی می پرداخت تا در آمد تحصیل خود را به دست آورد. برای ادامه تحصیل و گذران دوره راهنمایی به روستای فرح آباد رفت؛ اما به علت وضع اقتصادی نامناسب مجبور به ترک تحصیل شد و کار کشاورزی را ادامه داد. او همواره از نظر اخلاق و رفتار مورد ستایش اهل محل و دوستان و بستگان بود و علاقه زیادی به صله رحم داشت. حتی دوران سربازی هنگامی که به مرخصی می آمد سعی می کرد به منزل اقوام برود و دیداری تازه نماید. وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد به خاطر علاقه زیادی که به نظام وظیفه داشت بلافاصله به فکر رفتن به جبهه افتاد؛ از این رو هر روز به پاسگاه ژاندارمری شهر مربوطه می رفت تا لباس رزم بپوشد و به مناطق جنگی اعزام شود. در پانزدهم شهریور ماه سال 1362 به پادگان بیرجند اعزام شد. بعد از پایان دوره آموزشی به لشکر زرهی زاهدان پیوست و سپس به منطقه پنج وین اعزام شد. حدود 2 ماه و نیم در آن جا خدمت کرد. با علاقه ای که به کار مخابراتی داشت، بی سیم چی آن گردان شد و در عملیات سومار شرکت کرد. بعد از پایان عملیات در تاریخ 25/11/1363 در حال مرتب کردن سیم های ارتباطی تلفن صحرایی بود که بر اثر ترکش خمپاره نیروهای بعثی به شهادت رسید. روحش شاد و راهش پررهرو