دوست شهید- ابوالحسن صیامیان گرجی- می گوید: شهید رادیوی کوچک زرد رنگی داشت که بسیار به آن علاقه مند بود و از طریق آن اخبار جنگ را پیگیری می کرد. ایشان هر زمان که می خواست به خط مقدم برود رادیو را به بنده یا غلام الیاسی می داد و هر ساعتی از شب که از ماموریت برمی گشت برای گرفتن رادیو می آمد و وقتی علت را از ایشان پرسیدم در جواب گفت: می خوام ببینم چه کسی در شهید شدن سبقت می گیرد. شهید معلمیان در اکثر ماموریت ها سعی می کرد سخت ترین و مشکل ترین ماموریت ها را انتخاب کند و هر چند باری که به جبهه اعزام شده بود چندین تجربه کسب کرده بود.

خواهرشهید - زبیده - می گوید : رفتارش با پدر و مادر درست و با متانت بود و همیشه سعی می کرد آن ها را راضی نگه دارد و هیچ وقت با صدای بلند با آن ها صحبت نمی کرد. و هنگام وارد شدن به خانه سلام می کرد. با ادب و سنجیده صحبت می کرد و بعد از اتمام حرف دیگران و تمام شدن صحبت شان حرف می زد و روی حرف شان حرف نمی زد. کارهایش را به موقع انجام می داد.