*وصیتنامه شهید بهروز (رضا) مستشرق*
بسم رب الشهداء و الصدیقین
شهادت می دهم به یگانگی خداوند و شهادت می دهم به 124 هزار پیامبر و شهادت می دهم آخرین پیامبر حضرت خاتم النبین محمد (ص) فرستاده خداست بر ما کتابم قرآن مجید دینم اسلام، مذهبم شیعه و 12 امام معصوم پاک و صالح که در حقیقت حجت خدا در زمین هستند.
(امام خمینی) چه غافلا دنیا پرستان و بیخبران که ارزش شهادت را در صحیفه های طبیعت جستجو می کنند و وصف آنرا در سرودها و حماسه ها و شعرها می خوانند و می جویند و کشف آن از هنرها و تخیل و کتاب تعقل مدد می خواهند و حاشا که حل این معما جزء به عشق میسر نگردد که به ملت ما آسان نگردد.
(شهید بهشتی) ما شهیدان را از دست ندادیم بلکه آنان را بدست آوردیم و خودمان نیز زمانی بدست خواهیم آمد که شهید شویم به آمریکا بگوئید ما عاشقیم عاشق شهادتیم هیچ شنیده اید عاشقی را از معشوق بترسانند.
در حالی این وصیت را می نویسم که می دانم چند صباحی یا چند ساعتی به پایان عمرم نمانده و این بدن من به خاک باز می گردد بار الهی در هر نمازی که به سجده می رویم و می گوئیم به خاک می رویم و می گوئیم به خاک باز می رویم و بعد از آن بر می خیزیم و دوباره به خاک بر می گردیم. خدایا اگر در طول زندگیم در نماز و عبادات سستی کردم و آنرا یا آن حالت که شکرگزار تو باشم انجام نداده ام توبه می کنم خدایا خودت بهتر می دانی من چه کسی هستم انسانی سروپا آلوده به گناه.
خدایا به محمدت و به خمینی ات سوگند که بالاتر از خونم متاعی ندارم که هدیه کنم و این جان بی مقدار من هدیه به تو روح تو خمینی کبیر تا شاید مرا بیامرزی و توبه ام را بپذیری . ای جوانان ای ملت مسلمان در همه حال تسلیم خداوند باشیم و مسئولیتهای شرعی را به دوش بکشیم و از زیر این مسئولیت شانه خالی نکنین اگر کسی به جبهه نرفت خیال نکند که زرنگی کرده است خیر بلکه ضرر کرده و واقعاً هم به جبهه رفتن سعادت می خواهد بیائید برای مدت کمی هم که شده به فکر قیامت و قبر و لحظات جان دادن و آخرت و جهنم قهر الهی باشیم تا بتوانیم در آخرت توشه ای برداریم اگر گناهکار بودیم تویه کنیم و اگر انسان خوبی بودیم بهتر []من در طی 23 سال زندگیم مانند حسین لحظه ای برای من لذت بخش تر نیست و از خدای بزرگ می خواهم هنگام شهادت امام حسین (ع) را در آغوش بگیرم تا شاید در آن دنیا همراه اصحاب امام وارد بهشت شوم و ای عزیزان بدانید که من و امثال من از این دنیا رخت بربستیم تا اینکه راهمان رهرو داشته باشد من و دیگران خون خود را بیهوده به زمین نریخته بلکه آگاهانه و عزمی راسخ به این راه پا نهاده ایم مگر ما از امام حسین (ع) بیشتر هستیم که خاک پای آن حضرت هم نمی شویم ای عزیزان حرفها و نصایح گوهر بار حضرت امام عزیزمان را عمل کنیم تا وحدت و یگانگی در ما بیشتر شود برادران اسلحه از دست افتاده ما را بگیرید و هدفمان که همان هدف آقا و مولایمان امام حسین در صحرای کربلا بوده است را ادامه دهیم و ای کسانی که فعلا پست و مقام دارید نکند خدای ناکرده این مقامهای ظاهری دنیا شما را گول بزند سعی کنید پیش خداوند مقامتان بالا باشد.
این توصیه برادرانه را به این مسئولین ونمایندگان امت مسلمان می کنم که باندبازیها و اختلافات سلیقه را کنار بگذارید و به فکر اساسی مملکت که در حال حاضر جنگ است بپردازید و اگر اختلاف این کار را بکنید گناه بزرگی (کبیره) است.
اگر می خواهید ارواح شهدا راحت و آسوده باشند دست از این کارها پوچ و بیهوده بکشید و جا دارد از این دولت خدمتگزار به عنوان یک برادر حقیر نظر کنم که با مشکلات جنگ مملکت چگونه مقابله و پیروز شده است در طی مدتی که در جبهه ها بودم دوستان زیادی از میانمان رفتند و ناراحت بودم ولی الان با دلی پر از شادی به سوی آنها پر می کشم و چهره پرنور آنها را می بوسم.
سخنی با پدر و مادر عزیزم: انشاالله مرا می بخشید و حلالم می کنید که فرزند خوبی برایتان نبودم و آرزوهای بزرگی داشتید که میسر نشد ولی این را بدانید که رضای خداوند بود که از این جهان رخت برکشم خلاصه روزی باید رفت ولی چه بهتر که در راه عشق به خدا و ولایت امام و رهبری رفت.
پدر و مادرم می دانم که دوست داشتید مرا داماد کنید و مرا در لباس دامادی ببینید ولی من معشوق خود را یافتم و به سویش پرکشیدم و این را از ته قلب می گویم.
و ای خواهرانم همچون زینب زندگی کنید وضع حجابتان را بیش از پیش بیشتر کنید که روح ما در آرامش است و در پایان از تمام برادران به نحوی که از من بدی دیدند مرا به بزرگواری خود حلال کنند (سلام مرا به پسرعموی اسیرم برسانید و به او بگوئید که آرزوی دیدار او را داشتم که خواست خدا نبود انشاالله در آن دنیا دیدار خواهیم کرد.
والسلام
رضا مستشرق
جنگ جنگ تا پیروزی
خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار