*زندگی نامه شهيد حسين (مرتضی) قنبري نياكي*
نام پدر: غلامحسن
حسین در شهريور 1342 در آمل به دنيا آمد. او هفتمين فرزند «غلامحسن و صديقه» بود و چشم و چراغ اين زوج متديّن و فداكار.
غلامحسن، آموزگار بود و در تربيت علمي و ديني فرزندان، كوشا. از اين‌رو، حسين را كه اغلب «مرتضي» خطاب مي‌کرد، در سنّ هفت سالگي، روانه دبستان «جلالي» آمل کرد.
حسین خیلی زود از نعمت پدر محروم شد و در زیر سایه مادر پرورش یافت.
او از کودکی به خاطر پیشینه مذهبی خانواده و زیر چتر حمایت پدر بزرگش که یکی از روحانیون بود، خیلی زود با مسائل مذهبی آشنا شد. او به خاطر جو آلوده آن زمان، با آن‌که سن زیادی نداشت، برای داشتن یک خانواده پاک تلاش می‌کرد.
حسين با گذر از دوره راهنمائي در مدرسه «حكيمي» اين شهر، به مقطع متوسطه روي آورد. سپس به مدت سه سال، در دانشگاه «علامه طباطبايي» تهران، در رشته علوم تربيتي مشغول به تحصيل شد.
برادرش «حسن» مي‌گويد: «به امام خميني و روحانيت علاقه داشت. براي همين در حوزه رستمكلا درس خواند و به كِسوت طلبگي در آمد. مي‌گفت: بايد ولايت فقيه را حفظ كنيم؛ اگر ولايت فقيه ضربه بخورد، دين هم ضربه خواهد خورد.»
اوقات فراغت حسين، به فعاليت در انجمن اسلامي و نگهباني در محل ميگذشت.
او كه جنگ را فرصتي براي حفظ استقلال كشور مي‌دانست، با پوشيدن جامه پاسداري، به جبهههاي نبرد عزيمت كرد و در كِسوت بي‌سيم‌چي مشغول به خدمت شد.
در نهايت، او در 10/4/1365، طي عمليات كربلاي 1 در منطقه مهران، به فيض عظيم شهادت نائل آمد و در «امام‌زاده ابراهيم» آمل آرام گرفت.