حاج محمد علی قاجار کوهستانی- برادر شهید می گوید: شهید محمد مهدی بسیار خنده رو، شوخ طبع و خوش برخورد بود، به گونه ای که با شوخی های شیرین خود محبوبیت خاصی در بین اعضای خانواده داشت و نهایت خاطر همگان را جلب می کرد. حتی در میان مردم هم بسیار اخلاق و رفتار پسندیده داشت و هرگز کسی را از خودش نمی رنجاند.

معصومه قاجار- همسر شهید می گوید: شهید بار آخر که داشت به جبهه می رفت، حالات عجیبی داشت و می گفت: دیگر مرا نخواهی دید. این دخترم، دختر شهید است. از او مراقبت کنید. ای کاش می ماندم و بعد از ماه رمضان، جبهه می رفتم تا روزه ام را کامل می گرفتم. ولی چون به فرمانده قول دادم، نمی توانم بمانم. باید بروم.

احمد منتظری- هم رزم شهید می گوید: شهید بزرگوار در بین تمام همرزمان و هم سنگران بسیار شاخص بود. ایشان آن چنان غرق در معنویت بود و به نماز شب اهمیت می داد که گویا فرائض واجب را انجام می دهد. همرزمان ایشان گاهی می گفتند: عبادت و نیایش بس نیست. تو تمام روز داری نماز می خوانی یا قرآن تلاوت می کنی. ایشان همواره در مراحل بحرانی با خواندن قرآن و دعا به هم سنگران خود روحیه می داد.