*وصیتنامه شهید عزت علیزاده*
بسم الله الرحمن الرحیم
ولاتحسبن الذین قتلو فی سبیل الله بامواتا بل احیا عند ربهم یرزقون. «سوره آل عمران آیه 12»
مپندارید آنان که کشته شدند در راه خدا مردگانند بلکه زندگانند و نزد پروردگارشان روزی می خورنند.
اینجانب عزت علیزاده ساکن روستای هلال کلا از توابع شهرستان بابل در تاریخ19/6/1360 جهت خدمت مقدس سربازی حرکت از بابل به سوی اندیمشک و بعد به هفت تپه اعزام شدم در صورتی که نگران بودم که چرا در سال 1362 به خدمت تقدس سربازی نرفته ام و خودم را مدت سه سال از خدمت در راه خدا و مکتبم عقب انداخته ام ولی از طرفی خوشحال بودم که به فرموده امام عزیز و بزرگوارمان سال 65 سال پیروزی اسلام بر کفر می باشد. عازم خدمت مقدس سربازی شدم.
ضمنا ناگفته نماند که بعثی های کافر و از خدای بی خبر از قدرت روبه روشدن با دلیر مردان و کفرستیزان ما عاجز بودند و در این سال با هواپیماهای خود به شهرهای کشور عزیز ما حمله کردند و تنی چند از برادران و خواهران بی گناه و بی سلاح ما را به شهادت رساندند و ما انشاءالله بزودی زود چنان جواب دندان شکنی به آنها خواهیم داد که دیگر هوس مبارزه با سربازان امام زمان علیه السلام را نداشته باشند.
در ثانی به همسنگر و همرزم مهربانم که دوست بسیار صمیمی و عزیز من می باشد سفارش می کنم که بعد از شهادتم اثاثیه و لباسهایم را به پدر و مادر بهتر از جانم تحویل داده و از قول من به آنها بگوید که برایم گریه و زاری نکنند زیرا دشمنان خدا و رسول خدا از گریه آنان شاد خواهند شد زیرا شهادتم برای خدایم و برقراری دینم و قرآنم بود.
والسلام
نصر من الله و فتح قریب (سوره صف آیه 14).
برادر شما عزت علیزاده
یاری از خداست پیروزی نزدیک است.
به امید پیروزی نهایی تمام رزمندگان اسلام علیه کفرجهانی به رهبری زعیم عالیقدر حضرت امام خمینی.