شهید مرتضي عليپور
فرزند: محمد اسماعيل
بزرگترهاي شهيد آباد بابل وقتي از كوچههاي شهيد مرتضي عليپور ميگذرند، ياد و خاطره سبز اين دلاور دوران جنگ ذهنشان را پر ميكند.
مرتضي در هفدهم دي ماه 1342 در اين روستا متولد شد. روزهاي كودكياش در آغوش خانوادهاي مذهبي گذشت. هرچند سرمايهاي نداشتند، امّا سرمايهي واقعي آنها عشق به اسلام و اهل بيت بود كه آن را در دل مرتضي كه فرزند اولشان بود و ديگر فرزندانشان ميريختند.
پدرش محمد اسماعيل، كشاورز بود و به سختي مخارج روزانهي خانواده را تأمين ميكرد. در هفت سالگي مادرش دستش را ميگرفت و او را به مدرسهي ابتدايي روستا برد.
مرتضي دوران ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت گذراند و وارد مدرسه امام خميني شد و تا سوم اقتصاد را در همين مدرسه سپري كرد و پس از آن تصميم گرفت تحصيل را كنار بگذارد و شغلي را براي خود دست و پا كند.
انقلاب در 15 سالگياش رقم خورد. او كنار تحصيل هر جا راهپيمايي بر عليه رژيم ستم شاهي بود، شركت ميكرد و پس از انقلاب عضو فعّال بسيج محل شد.
برادرش، حسن ميگويد:
«او بسيار متواضع و فروتن بود. همواره با خوشرويي و لبخندي بر لب با ديگران برخورد ميكرد. هرگز دورغ نگفت و در رفاقت با دوستانش بسيار صادق بود. در حفظ امانت و رازداري زبانزد آشنايان بود. در سختيها صبر و استقامت را پيشهي خود ميساخت. كارهايش نظم و انضباط خاصي داشت و در همهي امور وقتشناس بود. به ورزش فوتبال و تكواندو علاقه داشت و نسبت به بيحجابي حساس بود.»
با شروع جنگ حضور جواناني چون مرتضي ميتوانست نقش مهمي در پيروزي عملياتها داشته باشد. براي همين نخستين بار در سنّ 17 سالگي، سال 59 از طرف بسيج بابل به دشت آزادگان اعزام شد.
مرتضي 18/3/62 پس از چند بار اعزام داوطلبانه لباس سبز پاسداري را به تن كرد و در عملياتهاي فتحالمبين و والفجر 4 با عنوان تخريب شركت كرد. تا اينكه در تاريخ 30/7/62 به آرزويش رسيد. پيكر او را در شهيد آباد آوردند و زير باران اشك مردم روستايش در گلزار شهداي محل به خاك سپرده شد.