در کالبد وجود او اعمال و رفتار پسندیده و بی نظیری نقش آفرینی می کردند. از جمله این اعمال و رفتار را پدر ایشان بیان می کنند که «فرزندم قاسم به مسائل مذهبی و دینی (از جمله قرآن، نماز و رفتن به مساجد) خیلی اهمیت می داد. این مسائل آنقدر برایش مهم بود که به درس هیچ اهمیت نمی داد. و سعی می کرد همیشه به اصول دین مان بپردازد. اخلاق و رفتار او نسبت به خانواده، خیلی خوب و  عالی بود او علاقه خاصی به بنده داشت.

در یک موضوع که خیلی حساس بود و تعصب داشت، مسأله حجاب بود. در این باره به خواهرانش خیلی توجه و کنترل می کرد. عشق به انقلاب و امام در وجود او به جدیت  دیده می شد. آن زمان (شروع انقلاب) در برنامه های تبلیغاتی و کارهای فرهنگی شرکت فعالی داشت. کلاً در خانوادۀ ما عشق به روحانیت به دیده احساس می شود. در واقع ما بدون روحانیت نمی توانیم به زندگی مان ادامه دهیم با این تفاسیر او با کسانیکه مخالف این قشر و انقلاب بودند هیچ معاشرت و دوستی نداشت. با بستگانی که موافق انقلاب نبودند رفت و آمد نداشت و اگر آنها مهمان منزل ما بودند، از منزل خارج می شد. من از یک حرکت او همیشه متعجب بودم آن هم زمانی بود که من برایش لباس نو می خریدم. اما او نمی پوشید چون دوستانش لباس نو نداشتند. من می گفتم من یک کارمند هستم. مردم فکر می کنند من برای تو لباس نمی خرم. چرا این کار را می کنی ولی او سر حرف خود می ماند. همچنین راجع به مخالفتش با مهمانانی که موافق انقلاب نبودند از او می پرسیدم. به من می گفت: «آقاجان شما متوجه نیستی من باید اعتراض خود را به این افراد ابراز کنم که آنها بفهمند منظور من چیست.» من آن زمان خواب بودم و بعد از شهادت ایشان متوجه شدم و منظورش را فهمیدم.»