از باب شخصیت و سجایای اخلاقی شهید، دوست و همرزم او، رحیم بیاتی، با عنوان مطالب و توضیحات ارزشمندی از دوران زندگی اش می گوید: «از کودکی و دوران مدرسه با هم و در یک کلاس بودیم در دوران راهنمایی، با اندیشه ژرف و هوش و ذکاوت بالایش، شاگردی ممتاز شد. و تمامی معلمان او را تحسین می کردند. باید بگویم من و دیگران نمی توانستیم آن چه را او می گوید درک کنیم. با توجه به این اعتقاد والایی داشت، در تصمیمات مهم و در اعتقاداتش پاک و صادق بود. همیشه می گفت: خدا را در  کارها ناظر اعمال خود بدانیم و مناجات و دعا با او را فراموش نکنیم. و از کارهایی که خدا خوشش نمی آید دوری کنیم.

شهید عزیز هیکلی قوی و شجاع داشت، با وجود این، هیچ گاه ناتوانی را از خود نمی رنجاند و یکی از نکات مثبت اخلاق او باصفا و صمیمیتش بود. در دل مهربان او، هیچ کینه و قهری جای نداشت. با همه دوست بود در واقع برای دوستان بانی خیر می شد. و مشکلات را با یک نگاه حل می کرد ساده زیست بود. ولی تمیز و آراسته، آرزوها و آرمان های بلندی در سر داشت و به دنیا کم توجه می کرد. در شناخت افراد، دقیق بود و دل کسی را نمی شکست. و در ناراحتی و مصیبت سنگ صبور دوستان بود و به آنان آرامش و دلداری می داد. و به معاشرت با دوستان اهمیت زیادی می داد. در مورد هوش و ذکاوتش باید عرض کنم که سیدابراهیم به درس و کسب علم علاقه زیادی داشت ایشان در درس های ریاضی و علوم بهتر از همه دانش آموزان کلاس بود. و خیلی علاقه داشت که به دانشگاه راه یابد و مدارج علمی را فتح کند. ایشان دیدگاه مثبتی به روند حرکتی انقلاب داشت با اینکه نوجوان بود ولی راه خود را پیدا کرده و در نهایت به وادی عاشقان قدم نهاد و به درجه عظیم و مقدس شهادت نائل آمده و با دلی خوش و سبکبالانه به آغوش جدش رسول اله پیوست.