برادر شهید (سیدعلی طلاپور): در زندگی روزمره بسیار فداکار بود و همیشه کارهای سخت و دشوار را می پذیرفت. او در رفتار و کلام بسیار محجوب بود. با صبر و حوصله به گفته های دیگران گوش می داد و به کار می گرفت. به خاطر خوشرویی و خونگرمی زبانزد همه بود. با ورود به باشگاه های ورزشی (فوتبال و کشتی) آموخته بود که  چگونه با ساختارهای مختلف سازگار شود و به مقررات هر جامعه ای که عضو آن است چگونه عمل نماید.

برادر شهید به نقل از همرزمانش می گوید: در شب عملیات به عنوان تیربارچی فعال و جوان و فربه و چالاک، بیشترین مهمات را با خود حمل می کرد و به خاطر جلوگیری از پیشروی دشمن در سنگری نزدیک دشمن تاآخرین توان دفاع کرد و برای مدت کوتاهی توانست دشمن را مجبور به زمین گیر شدن نماید و هرگونه تحرکی را از آنان سلب کرد تا اینکه در همان سنگر مجروح و شهید شد.