*توصیه نامه شهید میررحیم طاهری*

سفارش من به شما این است که نسبت به انقلاب و رهبر عزیزمان وفادار باشید. از روحانیون متعهد پیروی کنید. در انجام واجبات و ترک محرمات بکوشید. حق الناس را رعایت کنید. با قرآن مانوس باشید و نماز جمعه و جماعت را ترک نکنید. و از خواهران عزیزم می خواهم که در حفظ حجاب خود کوشا باشند.

شهید مير رحيم طاهري اطاق­سرا

فرزند: میر رحمان

در تاريخ اول فروردين 1336 در روستاي اطاق­سراي بابل كودكي ديده به جهان گشود كه بعدها يكي از سروهاي برافراشته اين خطّه گرديد. در خانواده­اي معتقد و شيفته­ي ولايت رشد كرد و باليد. دوران مدرسه را با موفقيت گذراند و توانست از دبيرستان معتمدي ديپلم بگيرد.

در دوران انقلاب با آگاهي تمام از اهداف قيام امام خميني، در راهپيمايي­ها شركت مي­كرد و صداي فرياد خود را بر سر رژيم پهلوي مي­ريخت. يك بار در تظاهرات مأموران شاه آن­ها را تعقيب كردند، امّا با هوشياري گريخت. پيام­هاي روح­بخش امام، دل و جانش را صفا مي­بخشيد. سال 55 به خدمت سربازي رفت و سال 57 خدمت سربازي­اش را در كرمانشاه به اتمام رساند. پس از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و پس از آن 17/12/59 وارد تشكيلات سپاه پاسداران شد.

مادرش مي­گويد:

«از روابط عمومي بسيار بالايي برخوردار بود. نسبت به من و پدرش بسيار مهربان بود. در كار كشاورزي جهت امرار معاش خانواده به پدرش كمك مي­كرد. اوقات فراغتش يا در در حال مطالعه بود يا ورزش. به ورزش واليبال علاقه داشت. در جلسات مذهبي شركت مي­كرد. هميشه سعي مي­كرد به جوانان كمك كنند تا در مسير انقلاب قدم بردارند.»

برادرش، سيّد عبدالعظيم مي­گويد:

«به خواهرانش در مورد حفظ حجاب و به برادرانش در فراگيري علم بسيار سفارش مي­كرد. براي دوستانش احترام زيادي قائل بود هميشه سفارش مي­كرد و انتخاب دوست دقت كنيد كه اهل تفكر و با ايمان باشد؛ چون دوست خوب هميشه باعث پيشرفت دوستش مي­شود و او را در مشكلات ياري مي­كند. سعي مي­كرد بدون چشم­داشتي به ديگران كمك كند. حامي مستضعفان بود. مي­گفت: آن­قدر در طي دوران مختلف به آن­ها ظلم شده كه قابل گفتن نيست. ما بايد همه­ي آن ظلم­ها را جبران كنيم.»

6 ماه از حضور ميررحيم در سپاه مي­گذشت. روز قدس سال 60 با دهان روزه در راهپيمايي شركت كرد. غروب همان روز قرار بود در جلسه حفاظت از دادگاه و سپاه اطاق­سرا شركت كند كه در حمله چهارشنبه پيش توسط منافقين به شهادت رسيد. پيكر پاكش يك روز بعد از شهادت در گلزار شهداي اطاق­سراي بابل به خاك سپرده شد.