1.    صحبتی با برادران و خواهران عزیز دارم و آن اینکه برادران و خواهران محبوب! درست است که جدایی و شهادتم برایتان بسیار محزون وهضم آن برایتان مشکل است ولی باید بگویم که سرانجام هر انسانی به مرگ ختم می شود، چه خوبست که انسان در راه اسلام و برای دفاع از کیان اسلامی جانش را نثار کند.

2.    پدر و مادر عربزم! تنها خواهشم این است که در فراق و شهادتم اصلاً اندوه و ناراحتی به خود راه ندهید، چون این همان راهی است که پسر عموی شهیدم مهرعلی شعبانی با بصیرت کامل و با پشت سر نهادن هزاران مانع پیمود و به معشوق دل شتافت.

 
3.    پدر و مادر عزیزم درست است که آرزوهای بیکرانی را در گوشه های متروک دل پنهان کرده بودید تا روزی بنام جشن عروسی و دامادی پرده از آن برگیرید و آن احساسات را ایراز کنید. از اینکه نتوانستم آن احساسات مقدس را شعله ور کنم باید مرا ببخشید چون مسئله اسلام و قرآن بالاتر از همه اینهاست.