شهید «مهدی اسماعیلی»

نام پدر: غلام‌حسین

در سال 1337 در «حاجی‌کلای سفلی» از توابع بخش محمودآباد و در کاشانه «غلام‌حسین و بیگم» به دنیا آمد.

ثمره زندگی این زوج، چهار پسر و چهار دختر بود، که با تکیه بر پیشه کشاورزی، امرار معاش می‌کردند.

مادر درباره دوران کودکی مهدی می‌گوید: «وقتی من برای خواندن نماز جماعت به مسجد می‌رفتم، همراهم می‌آمد. در سخنرانی‌ها و زیارتگاه‌ها نیز، هم‌پای من بود.»

وقتی هفت ساله شد، تحصیل علم را در دبستان محل خود آغاز کرد. سپس، بعد از گذراندن دوران راهنمایی، تحصیلات متوسطه را هم پشت سر گذاشت.

 «عبدالله»، این‌گونه از برادرش یاد می‌کند: «به رعایت حق همسایه، بسیار توجه می‌کرد. یادم است که یک‌روز، دل کسی را شکسته بود. از من خواست که دل آن شخص را به دست آورم؛ ولی چون از لحاظ سنی با او اختلاف داشتم، این کار را نکردم. بعد خودش رفت و از او دل‌جوئی کرد.»

او در همه کارها، سعی می‌کرد هم خشنودی خدا را در نظر داشته باشد و هم رضایت مردم را.

نسبت به رعایت اصول اخلاقی و حجاب نیز، تقیّد خاصی داشت. خواهرش «سکینه» می‌گوید: «یکی از دغدغه‌هایش، حجاب بود. همیشه می‌گفت: اسلام در خطر است. حجاب‌تان را رعایت کنید و آبروی اسلام را نبرید.»

مهدی، در عمل به امر معروف، زنده نگه‌داشتن شعائر دینی، و اجرای توصیه‌های قرآنی نیز، فردی پویا و اهل عمل بود. بیشتر اوقات، نماز را به جماعت می‌خواند و می‌گفت: «وقت نماز، باید کار را تعطیل کرد.»

حضور در تظاهرات ضد طاغوت در آمل و فریدونکنار، از جمله فعالیت‌های سیاسی این نوجوان آگاه در آن ایام به شمار می‌رود.

بعد از پیروزی انقلاب، علاقه‌اش به امام خمینی تا حدی بود که برای دیدار ایشان، به تهران رفت.

مهدی در سال 1361 در لباس بسیجی، جهت مقابله با دشمن، راهی جبهه جنوب شد. سپس، یک سال بعد به عضویت سپاه در آمد  و با مسئولیت فرماندهی دسته و جانشینی گروهان تعاون، به ادای تکلیف پرداخت.

نظرش در خصوص جبهه و جنگ این بود: «همان‌طور که درخت به آب احتیاج دارد، اسلام هم به خون احتیاج دارد.»

شجاعت و دلیری‌اش، زبانزد هم‌رزمانش بود. چنان‌که «عبدالله عزیزی» ـ هم‌رزم مهدی ـ نقل می‌کند: «او در جبهه، با موتورسیکلت، شبانه گشت می‌زد. بچه‌ها به او می‌گفتند: چطور این کار را می‌کنی؟ می‌گفت: من هیچ ترسی ندارم.»

و سرانجام، مهدی در 5  اردیبهشت 1363 در منطقه کوشک، که آخرین آوردگاهش بود، به خیل هم‌سنگران شهیدش پیوست. سپس، با بدرقه همسرش «راضیه علوی» و یادگارانش «حسن، حسین و مهدی»، در گلستان شهدای زادگاهش به خاک آرمید.

*توصیه نامه شهید مهدی اسماعیلی*

به شما عزیزان توصیه می کنم که مطیع امر رهبر باشید و از روحانیون متعهد پیروی کنید. در دفاع از میهن از هیچ چیز دریغ نکنید. نماز را اول وقت بجا آورید ودر انجام فرائض دینی بکوشید. با قرآن مانوس باشید. به بزرگترها به خصوص به والدین خود احترام بگذارید. از خواهرانم می خواهم که در حفظ حجاب خود نهایت کوشش را داشته باشند که حجاب آنان کوبنده تر از خون شهیدان است.