شهيد محمود شاكريان فرزند محمدعلى در تاريخ چهارم مرداد ماه سال 1339 در يك خانواده معتقد به دين اسلام در شهرستان بهشهر ديده به جهان گشود. تحصيلات وى از دبستانهاى فارابى و ملى انديشه شروع و در دبيرستان رجائى بپايان رسيد.
دوران تحصيل كه اوليا اش به مدرسه مراجعه مى نمودند هميشه مورد رضايت مديران و معلمين محترمش بود. شهيد جوانى فعال و مودب و هميشه نسبت به پدر و مادر و خواهر و برادر و دوستان و اقوامش خوش رفتار و مهربان و متواضع و متين بود. او براى اعضاى خانواده اش يك نعمت و بركت و دنيايى از لطف و محبت بود، بخصوص براى پدرش يك همكار و دوست و برادر و همراه بود.
شهيد محمود شاكريان در دوران قبل از انقلاب به سبب شناختى كه نسبت به رژيم و عشق و علاقه اى كه به شناخت بيشتر دين و مذهب داشت، عضو انتشارات در راه حق حوزه علميه قم شد و هميشه برايش كتابچه هايى مى آمد تا اينكه انقلاب آغاز شد.
او در اين انقلاب سهم زيادى داشت و فعاليت هايى از قبيل چسباندن پوسترها بر روى كاميون ها و كوچه و خيابانها و شركت در تظاهرات و گوش دادن و تكثير نوارهايى كه از حضرت امام به داخل كشور مى رسيد و با ورود حضرت امام و پيروزى انقلاب او به نهايت شادمانى رسيد و در سال 61 بعنوان سرباز داوطلب خود را به حوزه نظام وظيفه معرفى نمود.
دوره تعليماتى آموزشى را در پادگان نوده گذراند و پس از آن به منطقه غرب كشور جاده مياندوآب – بوكان بعنوان بى سيم و سر پرست گشت منطقه شروع به خدمت نمود. در مدت هفت ماه كه در آن منطقه بود هميشه اخلال و ايمان و علاقه به حفظ و حراست از دين مبين اسلام گام بر مى داشت.
او در آخرين مرخصى كه آمده بود به بعضى از اعضاى خانواده و دوستان و آشنايان گفته بود كه ديگر اميدى به برگشت ندارم و خداحافظى كه با همه ميكرد آخرين وداع بود. سرانجام در بعدازظهر روز 4 مردادماه 1362 در ساعت 5:45 دقيقه به دست گروهک تروریستی كوموله به شهادت رسيد.
پيكر پاكش توسط يكى از دوستان صميمى و فداكارش به بهشهر انتقال داده شد. اميد آن است كه اين گل سرخمان در بارگاه ايزد تعالى مورد قبول قرار گيرد و او با شهداى صدر اسلام محشور شود.