1.    برادران و خواهران شاید من نتوانستم در بین شما فرد خوبی و لایقی باشم، امیدوارم که با بزرگواریهایتان مرا حلال کنید.

2.    ای عزیزان! دشمنان انقلاب ما کم نیستند، دشمنان اگر به ما رحم کنند، دیگر به فرزندان و  ناموسان رحم نمی کنند. پس ما باید برای از بین بردنشان متحد باشیم و همیشه جهاد داشته باشم تا اینکه بتوانیم در سرزمین اسلامی ریشۀ آنان را بخشکانیم و آسوده خاطر در کشورمان زندگی کنیم. وقتی که خائنین به ملت و غربزده های بی مذهب و خود فروخته ها بخواهند به کشورمان زیان برسانند و جوانان ما را از درستی ایمان به جهل و نادانی منحرف کنند، ما سربازان اسلام باید از جانمان بگیریم، بقول امام عزیزمان که گفته است ( نگذارید انقلابمان بدست نااهلان بیفتد) دفاع کنیم. تا زمانیکه کثافتهایی چون آمریکای جنایتکار، کومله و دمکرات و قاچاقچیان در سرزمین ایران وجود دارند، ما نباید آرام بنشینیم. چون آنها قصد دارند در آب و خاک ما و در مملکت ما حکومت کنند. باید دستشان را در برابر دیدگانشان کوتاه کنیم، تا اینکه درس عبرتی برای دیگران باشد و به کشور، دین، ایمان و اعتقاد ما قصد سوءاستفاده نداشته باشند.

3.    ای مردم عزیز! باید در سرزمن اسلامی ما آب خوش از گلوی هیچ جنایتکاری پایین نرود.

4.    وصیت من به خواهرانم این است که حجابتان همچون گذشته یاشد، که آنرا از مادری چون فاطمه(س) آموختید

اسکن وصیتنامه درقسمت تصاویرموجودمی باشد