برادر شهید ـ سید رمضان ـ می گوید : بسیار با متانت بود همه اهل خانواده ایشان را دوست داشتند هیچ وقت نمازش را ترک نمی کرد به مستحبات بسیار اهمیت می داد و احترام زیادی نسبت به والدین قائل بود همیشه صبور بود و اهل منطق  به بزرگترها بسیار احترام می گذاشت حق الناس را رعایت می کرد وقتی می خواست به جبهه برود حقوقی که دریافت می کرد را جمع می کرد و می گفت اگر من شهید شدم این ها را ببرید به بسیج خواهران بدهید چرا که آن ها نمی توانند پولی جمع کنند برای آنها سخت است این می تواند هزینه فعالیت های آنان باشد .

آنقدر مقید بود که نماز و دعای خود را در مسجد می خواند گاهی هم که در جبهه بود نماز را به جماعت برگزار می کرد. زمانی هم که از جبهه می آمد برای نگهبانی های شبانه به بسیج میرفت .