بسم رب الشهداو.....

خدمت پدر و مادرم سلام عرض مي كنم ،پدر و مادرم از اينكه حس مي كردم در مكان راحت قرار بگيرم و در سنگر نباشم غمگين بودم من نمي توانستم به خود بقبولانم كه برادران خودم در مرزها شهيد شوند و من هر روز شاهد اين باشم كه فلان قدر كشته شدند يا فلان قدر زخمي شدند پدر و مادرم چگونه من مي توانم مشاهده كنم كه هر روز عده اي از بهترين جوانان ما كشته ميشوند ومن به كارهاي ديگر مشغول باشم و مي دانستم كه از دست دادن من شايد سنگين باشد ولي غم از دست دادن حسين (ع) بر فاطمه زهرا سنگين نبود مگر آنها نبودند كه كشته شدند تا دين اسلام پا بر جا باشدمن هم به نوبه خود از آقايم و سرورم حسين بن علي درس مبارزه و جهاد و درس شهادت را ياد گرفتم من آموختم كه در زندگي مادي نكبت بار است و نبايد منتظر باشم كه مرگم فراگير بلكه ما بايد به سراغ مرگ برويم انسان يكدفعه بيشتر نميميرد پس چه بهتر كه آن يكدفعه را در راه خدا باشم مادرجان بعد از شنيدن خبر مرگ من خواهش مي كنم اشك مريز به خواهرانم و برادرانم بگو در سوگ من اشك نريزند زيزا كه امام بزرگوارمان در سوگ فرزندانش اشك نريختند چون مي دانست رضاي خداوند دراين امر ميباشد مادر جان مرگ من در راه اسلام و قرآن شايد جوششي در جوانان بوجود آورد به پدرم بگوئيد كه ديگر پيش آقايمان سرورمان حسين بن علي سرشكسته نباشد چون پسرت راهي رفته كه آنها رفته اند و اميدوارم اين است كه در شب اول قبر به پابوس آقا بروم وصيت من به شما پدر جان و مادر جان اين است كه راه من را ادامه بدهيد واز راه كمك به فقيران ودرماندگان مي دانم كه خودت از همه محتاج تر هستي ولي به خودت ببال كه خدا ياري دهنده محتاجان است زندگي لذت بخش برادر جان خواهش از شما دارم اين است كه بعداز شهيد شدن من به پدر و مادرم وخواهرانم بگو كه گريه نكنند كه موجب خوشحالي منافقان باشد . 

 

                                ××××××××××××××××××××××××××