خواهر شهید : شهید معتقد بودند هر کس لیاقت شهادت را ندارد و اگر خدا ما را پذیرفت شهادت نصیب ما می شود و اگر ایثار و فداکاری مان را نپذیرفت وای به حالمان و دوستانش گفته بودند که شب عملیات شهید بسیار نورانی شده بود طوری که در دعای کمیل که شب عملیات بر پا شد با صدای بلند می گفتند :« خدایا مرا بپذیر و در این زمین غربت مرا خاک کن .» با گریه و تضرع می گفتند که فردای آن روز در عملیات به شهادت نائل آمدند

مادر شهید : شهید همیشه به من می گفت :« مادر مرا چگونه شیر دادی؟ اگر مرا با وضو شیر می دادی  من شهید می شدم آنهایی که شهید شدند با وضوی مادران شان شیر خوردند» به او گفتم تو از کجا معلوم کردی  که شهید نمی شوی  تو حتماً شهید می شوی و دستم را نمی گیری و ایشان گفتند:« نه مادر من شهید نمی شوم» خیال مرا راحت کرد و رفت .

اوقات فراغتی برای شهید وجود نداشت تمام وقت خود را صرف شاگردان و دانش آموزان خود می نمود حتی در ایام تعطیل  هم شاگردانی در منزل داشت که به آن ها به صورت صلواتی و رایگان درس می داد و چیزی دریافت نمی کرد ایشان هرگز آرام نداشتند و هرگز در زندگی نیاسود و امیدوارم در بهشت آسوده خاطر باشد .