*وصیت نامه شهید جانعلی رضائی*

بسم الله الرحمن الرحیم

الذین ادا اصابتهم مصیب قالو انا الله و انا الیه راجعون

با حمد و ثنای الهی و با صلوات بر رسول گرامی اسلام محمد بن عبدالله (ص) که با وجود خویش به جهان بشریت نور هدایت مرحمت فرمودند، و با سلام بر ائمه مهدی (ع) بالاخص امام زمان (عج) ارواحنا لترابه الفداء

و با درود به رهبر بزرگ انقلاب اسلامی ایران امام امت که انشاالله ایزدمنان سایه وجود پر برکتشان را بر سر امت اسلام مستدام بدارد، و با ارسال خالصانه ترین تهنیت ها حضور امت حزب الله و سلحشور ایران امتی که با عملکرد چند سال خویش ثابت نمودند، رهروان واقعی حضرت رسول و پیروان حقیقی مولی الموحدین علی (ع) و اصحاب تاریخ ساز امام حسین (ع) هستند، و با نثار والاترین عزیزان خود این حقایق را به اثبات رساندند که، تا آخرین قطره های خون خود جهت دفاع از اسلام عزیز آماده ایم، و با اعلام عملی این مطلب که آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند به رزمندگان خطه ایران زمین و به کل مسلمین جهان روحیه خاصی عنایت فرمودند.

شکر خدا را که توفیق حضور در جبهه ها را به بنده ی حقیر عنایت کرد تا بتوانم به پیکار بر علیه جانیان و از خدا بی خبران بپردازم. خدایا، این وصیت دومی است که آنرا تعویض می کنم، در حالیکه بهترین دوستانم را از من گرفتی، می دانم که سعادت، شهادت در راهت را ندارم. خدایا، مرا بیش از این پیش دوستانم شرمنده و خجل مگردان، و باشد که این آخرین وصیت نامه ام باشد. این  راهی را که من می روم راهی است که خود آزادانه اختیار کرده ام، و یقین دارم که، پیمودن راه راست تنها در لبیک گفتن به ندای امام امت است، زیرا امام بهترین راهنما در مکتب اسلام و بزرگترین خادم واقعی اسلام و اسلام نیز بهترین دین خداست. ان الذین عند الله الاسلام ، راهی را که انتخاب نموده ام بالعین می دانم راهیست که سید الشهدا رفت، راهی است که مولایم علی (ع) و پیامبران حضرت ختمی مرتبت بن عبدالله (ص) رفته اند و این راه خداست مات شهید پرور ایران امت حزب الله، ای کسانی که در راه خدا با جان و مال خویش بذل می کنید، ای کسانی که هستی خود را در طبقه اخلاص نهادید.

ای کسانی که بهترین فرزندان خود را نثار اسلام نمودید با چه زبانی بگویم آری بهتر است که با زبان قلب بگویم. خدا شاهد است ما را شرمسار نمودید، خدا گواه است با علمتان ما را خجل نمودید. ای خدای بزرگ ما را قدر دان اینهمه الطاف و انعام خویش و بذل و بخشش امت بگردان، ملت شهید شریف ایران:

فتح کربلا نزدیک است. آری بوی کربلا به مشام ها می رسد، و باید بعد از آهن منتظر قدس گردیم، که مسلماً سهل تر از آزادی کربلاست.

 برادران عزیز همانطور که امام فرمودند باید همه به جبهه برند همگی همت نمودند و لبیک علمی به ندای ایشان بدهید، و با حضور خود در جبهه ها کار صدام را یکسره کنید.

قدر اما عزیز را بدانید و از برای ایشان که یک نعمت الهی است و دعا کنید که، خدایشان و آیت الله منتظری را تا انقلاب مهدی از تمام بلیات محفوظ بدارد. و بدانید که ایشان امام خمینی نائب امام زمان و در اکثر اوقات با ائمه (ع) ارتباط دارد.

برادران عزیز: جبهه را فراموش نکنید، و در رأس تمام کارهایتان حتی امور شخصی جنگ را قرار دهید ما به امید خدا باید امسال جنگ را به پایان برسانیم. البته به همت شما منادیان عاشق و به لطف حضرت حق جل جلاله. مادر عزیزم:  از اینکه من شهید شدم، ناراحت نباشید چون شهادت از دست دادن نیست بلکه بدست آوردن است. و لهذا وقتی انسان چیزی را به دست می آورد، باید خوشحال شود. مادر و برادران و خواهران عزیزم، اگر من شهید شدم باید یاد علی اکبر و قاسم بن الحسن بیفتید که آنها سروران امام و جوانتر از ما بودند.

 مادر عزیز، انتظارم بعد از شهادت این است که، برای سلامتی امام عزیز و امت و آیت الله منتظری دعا کنید، و پیروزی سلحشوران اسلام را از خدا بخواهید.

 مادر عزیزم اگر من شهید شدم سلام شما را به امام حسین (ع) خواهم رساند، و عوض آن اگر دست شما به ظریح مطهر سیدالشهدا رسید، جای من هم زیارت کنید که انشاالله به زودی زود دستان به آن خواهد خورد، در ضمن وصی من لطفعلی و یوسف و ناظرم مادرم است.

والسلام

 21/3/65  

     خدا حافظ شما.