دوست وهمرزم شهید : در جزیره مجنون که بودیم برای آن که از آتش  بسیار زیاد گلوله و خمپاره های دشمن در امان باشیم به دستور فرمانده چند نفر داوطلب شدند تا کانالهایی را حفر کنند. این روحانی بزرگوار از جمله آن داوطلب ها بود افراد به نوبت می رفتند و ساعتی مشغول حفر کانال می شدند و باز می گشتند شهید نوبتش را انجام داد ولی برای رزمنده ای مشکلی پیش آمد و نتوانست برود و شهید به جای ایشان رفتند  و کارش را انجام دادند هنگام بازگشت یک خمپاره ی 60 آمد و در کنارش به زمین خورد  آخرین صدایش را که شنیدم این بود که گفت :« السلام علیک یا اباعبدالله الحسین»

برادر شهید : خاطره ای که هیچ گاه فراموش نمی کنم  این است که شهید روزی می خواستند به جبهه بروند  روز قبل از رفتن به منزل آمدند و از ما خواستند که به منزل پدر و مادر برویم و درآن جا با هم عکس هایی رابه عنوان یادگاری بگیریم  انگار به شهید الهام شده بود که دیگر بر نمی کردد و من و فرزندانم با ایشان عکس های زیادی گرفتیم و در همان شب شام را دور هم خوردیم و ای نآخرین شامی بود که با برادرم خوردم و فردای آن روز  با همه خداحافظی کرد و رفت و دیگر بر نگشت .