1- من در ضمیر خود این روشنایی را می بینم که روزی در این غائله پیروز می‌شویم و همانند مزرعه‌ای که علف‌های هرزش را وجین می‌کنند

ایران و اسلام و انقلاب را از وجود دشمنان پاک گردانیم.

ضد بشریت را از تاریخ انقلاب ایران برکنده ایم و اگر هم کشته شدیم چه سعادتی بهتر از آن که در نزد خدا و دوش به دوش شهدای سرخ علوی و ایرانی در دنیای دیگر خواهیم بود.

مسلماً دیگران راهمان را ادامه خواهند داد.
2- پدر و مادر عزیزم! اگر به جبهه می روم و پای در چکمه‌ می‌کنم و سینه‌ی دشمن را نشانه می‌روم به خاطر خصم و کینه نیست بلکه برای احیای دین و صدور انقلاب است.
3- اگر جان ما آن ارزش را دارد که برای اسلام فدا شود و اسلام پیش برود پس خدایا صدها بار به ما جان بده تا مبارزه کنیم و شهید شویم.