*وصيت­نامه شهيد سيد حسن ولي واسكي*

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلا تَحسَبَنَّ الذينَ قُتِلوا في سَبيلِ الله أمواتا بَل اَحياء عِندَ رَبِّهِم يُرزَقون.

به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و با درود و سلام بر منجي عالم بشريت و نائب برحق­اش امام خميني و با درود و سلام بر شما مردم شهيدپرور ايران كه پشتيباني خود را بر رزمندگان اسلام اعلام مي­كنيد و با درود فراوان بر شما پدران و مادراني كه فرزندان­تان را براي مقابله بر عليه دشمنان اسلام مي­فرستيد چند جمله وصيتي دارم با شما و آن اين است كه اگر روزي من شهيد شدم گريه و زاري نكنيد چون كه براي اسلام و قرآن جان خود را نثار مي­كنم بلكه همه جوانان مثل من جان خود را نثار مي­كنند. به دوستان­ام مي­گويم كه اگر من شهيد شدم، هميشه و در همه حال راه هم را ادامه دهيد. نكند خانواده گرامي همان­طور كه شما سال­ها نماز و روزه گرفته و براي معصومين خصوصاً به سالار شهيدان اشك مي­ريزيد و دشمنان را لعن مي­كنيد، من هم براي نابودي دشمنان رفتم تا إن­شاالله بتوانيم اميدي كه در دل ما براي زيارت كربلا ماند، هر چه زودتر باز شود و بتوانيم امام­مان را از نزديك زيارت بكنيم. خانواده گرامي همه ما بعد از معصومين تابع ولايت فقيه و ادامه دهنده راه انبياء بوده و فرمايشات او را با دل و جان قبول كنيم. بنابراين خدا را شكر كه خداوند زمان رهبري براي هدايت ما فرستاد كه در اسلام ذوب شده و ما هم كه مقلد اين رهبر هستيم بايد ذوب شويم و پيام من به شما مردم شهيدپرور ايران و خطه مازندارن اين است كه با كشته شدن من و امثال من از جبهه­هاي حق دست برداريد و رزمندگان اسلام را تنها بگذاريد و هميشه در هر حال به رزمندگان كمك كنيد و سنگرهاي آنان را خالي نكنيد و هميشه كمك كردن به رزمندگان براي شما يك افتخار باشد و اين افتخار عادت شما مي­شود و با اين حمايت­ها رزمندگان اسلام هر چه زودتر كربلا را آزاد خواهند كرد و سپس به سوي قدس پيش مي­روند. إن­شاالله.

و اما سخني چند با پدر و مادرم دارم:

مي­دانيد كه چه قدر نماز و روزه من قضا شده است و بعد از شهادت­ام اين نماز و روزه­ها را ادا كنيد. بعد از شهادت­ام براي من گريه و زاري نكنيد چون راهي كه من رفتم براي همه جوانان سعادت است. و بعد از شهادت من، مرا در صورت امكان در قبرستان محل خودمان دفن كنيد و به دوستان­ام بگوييد راه مرا ادامه دهند. و در پايان سلام مرا به تك تك فاميلان دایي­ها، عمه­ها، پسرعمه­ها و برادران­ام و مادربزرگ­ام برسانيد و چنانچه بدي از من ديده­ايد به بزرگي خودشان مرا عفو كنند تا روحم آزاد باشد. پدر و مادر! أن­شاالله در آخرت شفاعت­خواه شما خواهم بود. أن­شاالله.

اين وصيت­نامه را غير از سخني كه با پدر و مادرم دارم  براي مردم بخوانيد و از آنان بخواهيد كه اگر نسبت به آن­ها بدي كردم به بزرگي خودشان مرا عفو كنند.

                                                                                                        والسلام

                                                                                       19/11/1364 ساعت 10 صبح 

اسکن زندگینامه درقسمت تصاویرموجودمی باشد