*زندگی نامه شهيد شعبانعلي حاجيان كلاريجاني*
نام پدر: يارعلي
«يارعلي و زهرا» در سال 1346 صاحب فرزندي شدند که نامش را «شعبان علي» گذاشتند. نورسيده اي برخاسته از دامان سرسبز «كلاريجان» زيرآب.
پدر، كارمند ذوبآهن بود و مادر، گرم خانهداري و فرزندپروري.
شعبان علي كه از همان اَوان طفوليت، تحت تربيت ديني خانواده رشد كرده بود، قبل از ورود به مدرسه، قرآن را نزد «مُلّارمضان آرون» آموخت و به معارف الهي آشنا شد.
به دلیل مهاجرت خانواده به روستای«پارسی»، تحصيلات ابتدائي شعبانعلی در دبستان «جامی» این محل طی شد. دانشآموز پايه سوّم مقطع راهنمایی در مدرسه «17 شهريور» قائمشهر بود که به عزم حضور در میدان جهاد، سنگر علم را ترك گفت.
او که هماره خود را به زیور خصائل نیک میآراست، در ادب و تواضع نسبت به والدین، زبانزد بود و در اطاعتپذیری از آنان، پیشتاز. علاوه بر آن، به سبب گشادهروئی و ملاطفت در رفتار و گفتار نیز، از محبوبیتی خاص نزد دیگران برخوردار بود.
در بیان تقیدات دینی شعبانعلی، همین بس که در ادای فرائض واجب و مستحب، اهتمامی ویژه داشت. با قرآن، این سرچشمه لایزال حق نیز، مانوس بود و در عمل به فرامین آن، کوشا.
حضور در تظاهرات ضدّ طاغوت، پخش اعلاميه و شعارنويسي، از جمله فعاليتهاي انقلابي شعبانعلی بهشمار ميرود.
با تشکیل بسیج، در پايگاه مقاومت زادگاهش همكاري چشمگيري، در زمينه گشت و نگهباني و فعاليتهاي فرهنگي و دینی به انجام رساند.
اوکه شهادت «عباسعلي بخشيان»[1]، در تحول فكرياش تأثير زيادي داشت، مدتي بعد از فوت پدر، عزم رفتن به جبهه كرد.
برادرش «ناصر» در اين خصوص نقل ميكند: «او در اوّلين اعزامش، در سیزده سالگی به همراه برادرم رضايتنامهاي تنظيم كردند و از مادرم اجازه رفتن گرفتند. برادرم را براي اعزام قبول كردند، امَا شعبانعلي به دليل سنّ كمش پذيرفته نشد. او هم با تغییر سن شناسنامهای خود، راهی پادگان امام حسين تهران شد و بعد از طی دوره آموزش 45 روزه، به جمع برادران رزمندهاش در جبههها پیوست.»
شعبانعلی بعد از عضویت در سپاه فیروزکوه، با همراهی لشکر 27 محمدرسولالله(ص)، راهی میادین نبرد شد.
انديمشك، دوكوهه و هورالعظيم، از جمله آوردگاه حضور وی به شمار ميرود، که در كِسوت دوشكاچي و تخريبچي انجام گرفت.
و سرانجام، شعبانعلی در 23/12/1363، طي عمليات بدر در جزيره مجنون، به جمع همسنگران شهيدش پيوست. جسم مطهّرش نيز بعد از گذشت چهارده بهار از تقويم روزگار، با تشییع بر شانههای اهالی شهیدپرور سوادکوه، در گلستان شهداي روستاي پارسي به خاك آرميد.
[1] . اوّلين شهيد منطقه پارسي.