*زندگی نامه شهيد اسماعيل حاتمي*
نام پدر: حسين‌علي
«اسماعیل» نخستين ثمره زندگي «حسين‌علي و فضّه»، و نور چشم اين زوج متديّن و كشاورز بود. او در تابستان 1346 ـ مصادف با عید سعید قربان ـ قدم به كاشانه این زوج گذاشت.
اسماعیل، دانش‌آموز پايه پنجم ابتدائي در دبستان «شهيد علي‌اصغر فاضلي» فعلی در زادگاهش «درويش‌خيل» از توابع آمل بود كه بنا به‌دلايلي، به ترك تحصيل روي آورد.
سپس، پيشه جوشكاري و تراشكاري را در پيش گرفت.
دوستش «نعمت‌الله وسطی» می‌گوید: «دلبسته به مال دنیا نبود. حافظ دین و قرآن و عاشق عدالت بود. در انجام کارهای تاکتیکی، ابتکار عمل بالایی داشت و همیشه به ما می‌گفت: پیرو خط امام و ولایت باشید.»
اسماعیل در 16/10/1360 به عضويت سپاه در آمد.
تا سال 1363، بارها به جبهه كردستان عزيمت كرد و به‌عنوان تك‌تيرانداز، فرمانده قلّه و تخريب‌چي، به خلق رشادت‌هاي فراواني پرداخت.
«نعمت‌الله وسطي» از هم‌رزمش مي‌گويد: «زمانی، يك موشك عراقي در نه‌متري ما افتاده بود که منفجر نشد. گروه تخريب در محل حاضر شدند تا آن را خنثي كنند؛ امّا نتوانستند. اسماعيل گفت: من مي‌خواهم موشك را خنثي كنم. آن‌ها گفتند: با اين‌كه كار ما چندين سال خنثي كردن موشك است، نتوانستيم؛ شما چطور مي‌خواهيد اين كار را بكنيد؟! در نهايت، اسماعيل رفت و موشك را خنثي كرد. اين كار او واقعاً امداد غيبي بود.»
اسماعیل كه شهادت را رسيدن به قلّه سرافرازي مي‌دانست، سرانجام در 4 فروردين 1363، در مريوان به فيض عظيم شهادت نائل آمد و در گلستان شهداي «درويش‌خيل» به خاك سپرده شد.