*وصیت نامه شهید علی اکبر بالوئی*
بسم الله الرحمن الرحیم
اِن الذین آمنوا والذین هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله اولئک یرجون رحمت الله والله غفور الرحیم
آنانکه بدین اسلام گرویدند و از وطن خود مهاجرت کرده اند و در راه خدا جهاد کردند آنان امیدوار و منتظر رحمت خدا باشند که خدا بر آنان بخشنده و مهربان است.
پروردگارا به سوی آمرزش تو کوچ کرده ام و به سوی عفو تو آهنگ نموده ام و با گذشت تو مشتاق شده ام و به بخشایش تو اعتماد کرده ام در صورتی که چیزی که بوسیله ی آن سزاوار عفو تو گردم در کردارم نیست. و جز احسان تو امیدی ندارم. خدایا تنها روزنه ی امیدم در میان انبوه گناهان، تو هستی این توئی که پرده پوش گناهی این توئی که ستارالعیوبی. خدایا به فضل و کرمت مرا ببخش و بیامرز و در روز محشر مرا به عدالت محاکمه نفرما که اعمال سیاهم طاقت عذابهایت را ندارد.
خدایا می خواهم پرواز کنم اما سنگینی کوله بار مصیبت بالهایم را شکسته و مرا از اوج یافتن بسویت باز می دارد پس ای خدا ترا به پیامبران و امامان معصومت، ترا به زمزمزه های علی (ع) در نیمه های شب، ترا به مخلصین و اولیای پاکت قَسَمت می دهم که از گناهانم درگذری و در روز قیامت پاهایم را از پل صراط نلغزانی و امکان اوج گرفتن بسویت را در من بوجود آوردی تا بتوانم از زندان مادیت دنیا خلاصی یابم و به قله رفیع انسانی بروم پس ای خدا به محمد (ص) بگو پیروانش حماسه آفریدند و به علی (ع) بگو که شیعیانش قیامت به پا کردند و به حسین (ع) بگو خونش هنوز در رگ ها می جوشد و نامش را در لاله های خونین میهنم در طنین فریاد سرخ روز یاوران و شب ستیزان می بینم و از آن خونهای سرخ شقایق روئیده و اینک آن شقایقها آماده جانباختن شده اند.
ای حسین (ع) ای خون خدا اگر فریاد هل من ناصر ینصرنی تو را در آن زمان پاسخی نمی رسید بدان که اکنون تمام رزمندگان عشق شهادت یا زیارت تو را دارند. ای حسین (ع) عاشورای تو تنها یک شب و کربلایت مکان بود اما بنگر که هر شب ما عاشورا و هر جای ما کربلاست.
ای حسین (ع) منتظران روزی هستیم تا کربلایت از چنگ دشمن آزاد شود و با کاروان عاشقان همراه با مادران شهید داده برادران معلول (شهیدان زنده) بسویت آئیم و کودکان یتیم را بر سر مقبره ات بنشانیم و با اشکهای چشمهایمان صحن مطهرت را شستشو دهیم و پرچم سرخ شهادت را بر فراز بارگاهت باهتزاز درآوریم.
خدایا تو خود میدانی که چه می کشیم و خود پنداری که چون شمع ذوب می شویم ما از مردن می هراسیم اما می ترسیم که بعد از ما ایمان را سر ببرند اگر بسوزیم باز هم که روشنائی می رود و جای خود را به شب تار می دهد خدایا پس چه باید کرد از یکسو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از دیگر سو باید شهید بشویم تا آینده بماند و هم با امروز شهید شوم تا آینده بماند و هم باید بمانیم تا فردا شهید شویم و سلام بر شما ای خانواده عزیزم شمائی که بر گردن من حق دارید و مرا تا به اینجا رسانده اید و اینک روانه میدانم کرده اید آنچه که دارم از شما است و من از خود چیزی نبودم و تمامی هستی و نیستی من شما بودید پدرم بعد از من هرگز خودت را تنها احساس نکن زیرا روح من همیشه با تو است و همه جا کمکت می کند پدرم نکند در مقابل دیگران گردنت را کج کنی علی اکبرت چون علی اکبر حسین (ع) با رشادت به شهادت رسید آری پدرم هرگز در مقابل مرگ زانو نزدم و تسلیم نشدم و از تو می خواهم که بعد از من در مقابل سختی ها تسلیم نشوی.
و سلام من بر تو ای مادر ستمکش مادر وقتی به تو فکر می کنم و بیاد زحمات شما می افتم اشک از چشمهایم جاری می شود و مرا دیگر توان جمله نوشتن نیست اما چه کنم مادر که احساس می کنم چراغ
زندگیم به خاموشی مبدل خواهد شد و احساس می کنم که علی اکبرت دیگر در کنارت نیست و احساس می کنم که تسلی خاطرت را از دست داده ای می دانم که بین من و شما زهرا اطهر جدائی افتاد و خدا می خواهد که من و تو تا قیامت از هم جدا باشیم اما از تو می خواهم که بعد از من ناله و زاری نکنی.
مادرم بعد من قوی باش چرا که علی اکبرت به مرگ عادی نمرد و در میدان رزم به شهادت رسید و افتخار بر تو مادر که پسرت شهید شد و در مقابل خدا سربلند و سرافراز است مادرم مرا در قبرستان جامخانه دفن کنید و هر شب جمعه بر مزارم بیا تا با شما درد دل کنم و می خواهم از شما که بعد از 120 سالت شما را در کنار من دفن کنند. پدر و مادر عزیزم از شما می خواهم که مرا از ته دل حلال کنید و از ملت عزیز جامخانه خواهش کنید که اگر از من بدی دیدند مرا عفو کنند پدر و مادرم خیلی آرزو داشتم که در پیری سایه به سایه شما باشم و بتوانم یاور شما باشم ولی سرنوشت چنین بود که از شما جدا شوم امیدوارم که خونبهای مرا از خدا بگیرید.
و سخنی با شما همسر عزیزم، خدمت شما سلام می فرستم و بعد از سلام امیدوارم که مرا مورد عفو خود قرار دهید و می دانم همسر خوبی برایت نبودم ولی از شما می خواهم که مرا ببخشی همسر عزیزم اگر در این دنیا نا امید شدیم لااقل جهان آخرت را خواهیم داشت امیدوارم که خداوند مرا از این دنیا برد در دنیای بعدی ما را بهم رساند.
شما را به خدای بزرگ می سپارم.