به بهانه شهادت فرمانده اسبق لشکر 25 کربلا / سردار گمنام و بی‌ادعای سپاه اسلام
حاج علی ییلاقی، سردار گمنام و بی‌ادعای سپاه اسلام که شاید خیلی‌ها در شهر و حتی استانش نیز نامش را نشنیده بودند از بین ما رفت.
- بعد از عملیات محرم (آبان ۱۳۶۱) تیپ ۲۵ کربلا همانند دیگر تیپ‌های سپاه به لشکر تبدیل شد، آن روزها مدتی را در پایگاه شهید بهشتی اهواز مقر اصلی لشکر در گردان مسلم ابن عقیل به فرماندهی شهید ذبیح الله عالی حضور داشتم.
آن هم در زمانی که غالب بچه‌های اصفهان، یزد و کاشان از لشکر رفته بودند و نیروهای لشکر از سه استان شمالی (مازندران، گیلان و گلستان) تشکیل می‌شد، آقا مرتضی قربانی فرمانده سابق تیپ که از اصفهان بودند، از لشکر رفته بود و سردار عمرانی از بهشهر به عنوان اولین فرمانده لشکر از مازندران انتخاب شد. اما حضورش در این مسئولیت چندان دوام نداشت چرا که مجروحیت شدید سردار عمرانی موجب شد تا وی مدتی را در بیمارستان حضور داشته باشد و همین امر موجب شد تا سردار گمنام و بی‌نام و نشان سپاه اسلام یعنی حاج علی ییلاقی هم‌شهری سردار عمرانی به عنوان فرمانده لشکر همیشه پیروز ۲۵ کربلا انتخاب شد.
یاد دارم تا قبل از اعزام به منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی در رقابیه (میش‌داغ) چند باری سردار ییلاقی در مراسم صبح‌گاه پایگاه شهید بهشتی برای همه یگان‌ها سخنرانی می‌کرد.
تا آنجا که ذهنم یاری می‌کند حاج علی ییلاقی را که تنها برای مدتی کوتاه فرماندهی لشکر ۲۵ کربلا را بر عهده داشت، می‌توان اینگونه معرفی کرد:
فرماندهی با شخصیتی آرام اما با اقتدار و با جاذبه‌ای بسیار بالا که در همان مدت کوتاه فرمانده‌ای خود توانسته بود در دل بچه‌ها جا پیدا کند اما متاسفانه به دلیل مجروحیت شدید از ناحیه سر آن هم قبل از عملیات والفجر مقدماتی برای همیشه از حضور در میادین دفاع مقدس خداحافظی کرده و نیروهای لشکر ۲۵ کربلا از نعمت فرماندهی‌اش محروم شود.
در خاطرم هست که همزمان با مجروحیت وی ابتدا در لشکر شایع شده بود که وی شهید شده است اما بعدا مشخص شد که سردار ییلاقی از همان لحظه اول مجروحیت به کما رفته و به مدت دو سال در وضعیت بی‌هوشی و نیمه بی‌هوشی با تخت‌های بیمارستان دست و پنجه نرم می‌کرد.
مجروحیت وی آن‌قدر سخت و شدید بود که حتی پس از ترخیص از بیمارستان سال‌ها قدرت تکلم خود را از دست داده بود تا آنکه در نهایت این سردار گمنام و بی‌ادعای سپاه اسلام که شاید خیلی‌ها در شهر و حتی استانش نیز نامش را نشنیده و هیچ شناختی از او نداشتند؛ در روز میلاد ولادت پیامبر گرامی اسلام و تولد امام جعفر صادق(ع) پس از سال‌ها تحمل درد و رنج ناشی از جراحت باقی مانده از هشت سال دفاع مقدس به شهادت رسید و به یاران شهیدش ملحق شد.
یاد و نام این سردار بی‌ادعای سپاه اسلام همواره جاودانه باد...
راوی - احمد دواتگر