اطلاعات شهدا

وصیت نامه

*وصیت نامه شهید شعبان علی آقابابایی*

بسم الله الرحمن الرحيم

اِنَّ الله اشْتَري مِنَ المؤمنينَ اَنفُسَهُم وَاموالَهُم بِان لَهُم الجَنة

با درود و سلام فراوان بر رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران، امام خميني و با درود بر روان پاك شهداي اسلام از كربلاي حسين تا كربلاي ايران و با سلام و درود به شما بندگان مخلص خداوند (كُلُّ نَفسٍ ذائِقَة الموت) وقتي كه مردن حق است تمام نفوس خواهند مرد چرا ما بهترين مردن را كه همان شهادت در راه خدا باشد انتخاب نكنيم. امروز، روزي است كه قيام پيامبر اسلام و حسين (ع) تجديد گشته است. امروز اين جنگ نشان ميدهد كه عاشقان حرم حسين (ع) چه كساني هستند. ما عاشق حسينيم و به سوي حرم او پيش ميرويم ولو اينكه اين راه فراز و نشيبهايي را به دنبال داشته باشد و اگر چنانچه براي اسلام عزيز كه انسانيت و عزت و شرف را براي ما انسانها به ارمغان آورده است، قرباني شوند جا دارد. از ملت شهيدپرور ميخواهم كه پشتيبان ولايت فقيه باشند و از رهبري پيامبرگونهشان نهايت استفاده را نموده تا اينكه ملت و اسلام عزيز براي هميشه از گزند تمامي توطئهها و وسوسههاي شيطاني مصون بماند. و امّا پيام به خانوادهام اين است كه با شهادت من خيلي ساده برخورد نماييد و از خود ناراحتي نشان ندهيد زيرا منافقين هميشه در كمين هستند. براي من نگرييد زيرا كسي نبود براي امام حسين (ع) بگريد. بدن مرا غسل ندهيد زيرا كسي نبود بدن حسينم را غسل بدهد. به خدا قسم اگر بدنم را تكه تكه بكنند، بدن تكه تكه شدهام را بسوزانند و خاكستر بدنم را در دريا بريزند در ميان امواج خروشان ندا ميدهم كه اسلام پيروز است و ظلم نابود است.

خدايا! بگذار تا گستاخانه و بيپروا در ميدان شهادت بتازم. بگذار غرور و تكبير را با آب خلوص صدر شستوشو دهم و با خون خود ننگ هزار و اندي ساله تاريخ را بشويم. قبول شهادت مرا آزاد كرده است و من آزادي را به هيچ قيمتي حتي به حيات خود نميفروشم. و امّا دنيا! مرگ بر تو كه ديگر تحمل اين همه جنايت را ندارم. اسلحهام را به دستم دهيد تا بر كفر و شرك بتازم. اي دنيا! تو براي چون حضرت محمد (ص) خوبي نكردي، ممكن است براي من خوبي كني؟ پس هيچ چيز در دنيا نيست كه لب تشنه مرا بتواند سيراب كند جز شهادت در راه خدا. خداحافظ اي دنيايي كه حضرت علي (ع) سه طلاقهات كرده بود. خداحافظ اي دنياي فاني. خداحافظ اي دنياي خاكي.

ما زنده به آنيم كه آرام نگيريم موجيم كه آسودگي ما عدم ماست

خدايا! خدايا! تا انقلاب مهدي،خميني را نگهدار

پيام خون شهدا: «جنگ جنگ تا پيروزي»

والسلام.

برادر كوچكتان شعبانعلي آقابابايي 2/1/67

زندگی نامه

شهيد شعبانعلي آقابابايي مقدم

فرزند: صفرعلي

بهار سال 1348 به بيستودوّمين طلوع خود رسيده بود كه چونان آفتاب در تقدير «صفرعلي و امالبنين» درخشيد. زوج فداكار و زحمتكش كه با پيشه كشاورزي، روزگار ميگذراندند. «شعبانعلي»، سوّمين ثمره زندگي آنها بود كه از همان اَوان خردسالي با تربيت دينيشان رشد كرده بود.

روزهاي ابتدايي شعبانعلي در دبستان «شهيد دلاور» زادگاهش، «كوركلا» (شهيد محله فعلي)، طي شد. سپس با گذر از مقطع راهنمايي در مدرسه «شهيد دستغيب» عباسآباد، تحصيلات خود را تا سال دوم دبيرستان ادامه داد.

15/5/1364، اولين اعزام وي به مناطق جنگي بود كه به عنوان سكّاندار يگان دريايي و در كِسوت بسيجي انجام شد.

شعبانعلي در 11/10/1366 به عضويت سپاه درآمد و چندين بار ديگر نيز، به جبهههاي نبرد عزيمت كرد. يك بار نيز از ناحيه سر مجروح شد.

«شهربانو» از برادر شهيدش ميگويد: «چون سنّام از او كمتر بود، به او گفتم: برادر! پدر و برادرهاي ديگرمان در جبهه هستند. تو مرا ترك نكن. گفت: هركس جاي خودش ميرود. من فرداي قيامت پيش حضرت زهرا (س) شرمنده ميشوم.»

و امّا حكايت آن روزهاي فرزند به روايت مادر:

«هنگام رفتن به جبهه خيلي خوشحال بود. از بدرقه كردن من جلوگيري ميكرد و ميگفت: شايد بعضي از بچهها مادر نداشته باشند و ناراحت بشوند.»

شهيد مقدم، عاقبت در 29/1/1367 در فاو به جمع همسنگران شهيدش پيوست و در چهارم ارديبهشت همين سال در بوستان شهداي «زيارتور» عباسآباد به خاك آرميد.