1- مادرم! ... من به شکر عطاء نام نیک و برای اثبات این که صلاحیت این نام را دارم، از خدایم خواسته‌ام شهادت را نصیبم نماید ولی بدان که اینک همچون شیری غرّان بر کفر می‌ستیزم تا پیروز شوم. اگر این پیروزی با فتح کربلا بود که خوشا به حال همه‌ی عاشقان و اگر به مرگ شرافت مندانه منتهی شد که مایه سرافرازی خانواده و ملتم خواهد شد.
2- به همه‌ی ملت‌ ایران و همه‌ی شنوندگان و خوانندگان این نوشته سفارش می‌کنم، این انقلاب را که ادامه دهنده‌ی انقلاب حسین (ع) یاری دهند و حامی امام امت باشند و جنگ را تا رفع فتنه در جهان ادامه دهند.
3- سفارشم به برادران و خواهرانم و همه اقوام این است که در فراغم گریه نکنند تا دشمن خوشحال شود. برادرانم سلاحم را بر زمین نگذارند.