در توصیف شخصیت و اخلاقیات شهید، برادر ایشان (نقی) با بیان مطالب و مواردی ارزشمند از دوران زندگی‌شان عنوان می‌کنند: «از آنجایی که رفتار ایشان مملو از اعتقادات اسلامی بود، با دیده احترام و ادب، با اعضای خانواده و بستگان خویش رفتار می‌کرد. در برخورد با مردم، تواضع، فروتنی و گشاده‌روئی توأم با ادب داشت. رابطه‌ای که با دوستانش داشت، کاملاً در اوج احترام و ادب بود و در عین حال به راحتی اگر مشکلی بود، انتقاد می‌کرد. ولی هیچ‌گاه دلی کسی را نمی‌شکست. پایبند به اعتقادات واجب و مستحب دینی بود و با قرآن مأنوس می‌شد و توسط این کتاب عظیم با خدای خود به مناجات می‌پرداخت.»
در خصوص ارتباط با دوست و شناخت دوست حقیقی (خدا) همرزم او، نعمت‌الله رادمهر با ذکر خاطره‌ای می‌گوید: «در عملیات والفجر مقدماتی، در فکه ایشان در فرماندهی لشکر 25 کربلا بودند و بنده به مرخصی آمدم. وقتی که برگشتم با لباس شخصی به قرارگاه رفتم. در حالیکه ایشان در حال درست کردن سنگر بودند. از ایشان تقاضای لباس کردم و گفتم می‌خواهم به دیدار دوستانم بروم. او در جواب به من گفت:« زیاد خود را پایبند به دوست نکن و ناآشنا به اسلام خدمت کن.» بنده بعد از شهادت ایشان متوجه شدم که ایشان آن روز چه می‌گفتند یعنی خدمت در راه خدا، زمان و مکان خاصی ندارد و در هر شرایطی می‌توان خدمت کرد.»