*زندگی نامه شهيد عبدالحميد هدايتي جلودار*
نام پدر: حيدرعلي
تقويم سال 1338 به دومين برگ خرداد رسيده بود كه نورسيده‌اي به نام «عبدالحميد»، از دامان بانویی سيده، همچون «زیور» چشم به هستي گشود و کاشانه او و «حيدرعلي» را شادي بخشيد.
عبدالحمید قبل از هفت سالگي، قرآن را به‌وسیله مادرش آموخت. او که از همان خردسالي، پايش به مسجد باز شده بود، به عنوان مكبّر، نواي دلنشين اذان را براي نمازگزاران اقامه كرد.
دوره ابتدائی عبدالحمید در دبستان «گنج‌افروز» شیرگاه گذشت. سپس با گذر از مقطع راهنمائي در مدرسه «6 بهمن» این روستا، موفق به اخذ دیپلم علوم انساني شد.
عبدالحمید که پرورش‌یافته یک تربیت دینی بود، همواره در ادای فرائض واجب و مستحب، و ترک محرمات اهتمامی خاص داشت. قرآن، این مصحف روح‌بخش را نیز پیوسته به گوش جان می‌سپرد و در عمل به فرامین آن، جدیتی هرچه تمام‌تر به خرج می‌داد.
او که هماره خود را به زیور خصائل نیک می‌آراست، در ادب و تواضع نسبت به والدین، زبانزد بود. علاوه بر آن، به سبب خوش‌روئی و ملاطفت در گفتار با دیگران، از محبوبیتی وافر نزد آنان بهره داشت.
لحظات برپايي نهضت اسلامي ملت ايران در سال 1357، او از فعالان پرتلاش انقلابي در صحنه‌هاي سياسي بود. او با همكاري چند تن از انقلابيون، جهت توزيع و تكثير اعلامیه‌های امام خمینی در شيرگاه و ديگر شهرهاي مازندران،. اقدام به ساخت یک دستگاه كرده بود.
شعارنويسي، شركت در راهپيمائي و تهيه اعلاميه‌ها از قم، از ديگر فعاليت‌هاي عبدالحمید به شمار مي‌رود.
عبدالحميد در سال 1358، با پیوستن به گروه «دکتر چمران»، حضور در جنگ‌هاي نامنظم را تجربه کرد.
او هم‌زمان با به تن کردن جامه پاسداری در 23/4/1360، در واحد اطلاعات ـ عملیات سپاه سوادکوه مشغول به خدمت شد.
در 4 مرداد 1361، در واحد عقیدتی سپاه سوادکوه به ادای تکلیف پرداخت.
در 13 شهریور 1361، جهت سرکوب تحرکات عناصر ضد انقلاب، در طرح ویژه جنگل حضور یافت. در 2 تیر 1362 به عنوان یک نیروی عملیاتی، راهی مریوان شد.
عبدالحمید در 27 خرداد 1365 در کسوت پزشك‌يارِ گردان بهداري لشکر 25 کربلا، عازم مناطق عملياتي شد.
ناگفته نماند که وی در طول مدت حضورش در دوران دفاع مقدس، یک بار از ناحیه کتف آسیب دید.
همسرش «صبح‌گل قاسمي»، دفتر خاطرات آن ايام را اين‌گونه ورق مي‌زند: «يك‌بار منزل يكي از دوستانش دعاي توسل برقرار كرد. بعد از پايان مراسم هم، جمع حاضر را تشويق نمود تا گروهي به نام «ابوذر» تشكيل بدهند تا در انجام فريضۀ دعا فعاليت كنند؛ و بالاخره نیز، موفق به تشكيل اين گروه شدند.»
و سرانجام، عبدالحمید در 7/11/1365 در ادامه عمليات كربلاي 5، در سمت مسئول بهداری محور، به خیل یاران شهیدش پیوست؛ و هفت روز بعد، با وداع يادگارانش «ابوذر، سلمان، مقداد و زينب»، در «امام‌زاده حمزه‌چالي» به خاك آرميد.